S.m.s.l m7

Product description

Features: -Using the 2nd generation of XMOS USB audio solution XCore200 XU208, supports PCM sampling rate up to 768K and DSD512. Driver is Exclusively customized and support native DSD, which is very advanced in the audio range. -Two pieces AK4452 used as DAC chip from AKM company for higher channel separation and lower distortion. More details you can hear. -Using big power and ultra-low distortion HP amp chip named TPA6120A2.High Voltage Swing and supreme transient response. -Built-in TRIAD transformer from USA with features of High-efficiency and low-vibration, which supply sufficient power to Audio DAC. -With linear power supply and also powering by couples of ultra-low noise LDO for best performance. -Using independent ultra-low clock jitter as clock system and ultra-low phase noise crystal as audio clock. -Mostly using audiophile resistor and capacitor specialized for audio products. -Humanized operation, sound style and digital filter can set itself.Specification: Input jacks:USB/optical/coaxial Output jacks:6.35mm Headphone jack/RCA THD +N:Pre-output0.00068% HP output:0.0036% SNR:Pre-output 107dB HP output:107dB Dynamic range:116dB USB transmission: Asynchronous USB: Windows7/8/8.1/10;Mac OSX10.6 USB bit depth: 16bit,24bit,32bit,1bit USB：DSD 2.8224/5.6448/11.2896/22.5792 MHz USB：PCM 44.1/48/88.2/96/176.4/192/352.8/384/705.6/768 kHz Optical/coaxial sampling rate:44.1/48/88.2/96/176.4/192 kHz Headphone amplifier output power: 138mW（32ohm,THD=0.1%） 110mW（64ohm,THD=0.1%） 58mW（150ohm,THD=0.1%） 30mW（300ohm,THD=0.1%） RCA output Level:4Vrms Power consumption:4.3W Standby power:0.9W Product size:188*84*51mm Net weight:911g

Note:Input Voltage only fits about110V, NOT fits 220V

Jakość brzmienia

Jak na takiego malucha mamy do czynienia z wyjątkowo starannie dopracowanym brzmieniem, które ujmuje specyficznym «klimatem», charakterystycznym dla przetworników AKM. Coś bardzo podobnego, równie muzykalnego słyszałem za pośrednictwem niedawno testowanego przetwornika/wzmacniacza słuchawkowego Questyle CMA400i (z chipsetem AK4490), sporo przecież droższego. Jest w tym brzmieniu niepospolita spójność, zagęszczenie, ale też dużo informacji podanych precyzyjnie, acz bez aptekarskiej dokładności. Jednocześnie przetwornik ten wprowadza do nagrań stosunkowo niewiele własnego charakteru, dzięki czemu potrafi zadowalająco odtworzyć zarówno kameralne składy akustyczne, jak i ostrzejsze, elektryczne «łojenie».

M7 prezentuje barwy obficie i ciepło, ale nie odfiltrowuje nagrań z powietrza i tzw. mikroklimatu. Dzięki temu scena jest namacalna, a kreowany obraz przestrzenny przejrzysty i bardzo czytelny. Źródła są dobrze odseparowane, ładnie zaznaczane są kontury instrumentów. Obecność głębi, wypełnienie dźwiękiem tylnych planów i wyborna szerokość sceny to bardzo mocne «argumenty» w prezentacji chińskiego DAC-a. Bardzo dobrze, solidnie wypadły nagrania z wiodącą linią kontrabasu. W rękach Gary’ego Peacocka (płyta «Now This», FLAC 24/96) był on melodyjny i dobrze skupiony, wolny od przeciągania czy innych zniekształceń. DAC/head-amp bardzo ładnie przekazał zarówno akcenty dynamiczne, szybkość, jak i zwartość brzmienia tego instrumentu.

Bas «daczka» M7 jest solidny, głęboki, plastyczny i aktywny. Proporcje pomiędzy obfitością a szybkością niskich składowych dobrano umiejętnie, rozróżnianie poszczególnych dźwięków niskotonowych przychodzi bez trudu, oczywisty jest także odmienny charakter instrumentów operujących w tej części pasma. Dolne oktawy nie dominują, ale są na tyle ważne, że nadają dźwiękowi odpowiednią masę. Poczucie obfitości niskich rejestrów jest utrzymywane także dzięki dynamicznym niskotonowym uderzeniom, co znakomicie sprawdziło się ze słuchawkami Sennheisera HD 660 S (zob. recenzję w nr. 1/18 HFC&HC).

Średnica jest soczysta, a różnorodność jej barw czy może raczej barw różnych instrumentów, jak np. gitary, ale też wokale, pierwszorzędna. Ich prezencja jest ujmująca, ponieważ są one bardzo obecne, a jednocześnie nie drażnią ucha, nawet jeśli realizator niespecjalnie się popisał. Rzecz w tym, że M7 nie skupia się na wyższych harmonicznych, dzięki czemu głosy, zarówno kobiece, jak i męskie, są pełne i przyjemnie dociążone, naturalne, nienatarczywe. Sybilanty są prezentowane… zwyczajnie. Czasami któraś z głosek szeleszczących przykuwa uwagę, bierze, nomen omen, górę nad resztą pasma, ale nie jest to ofensywność permanentna tylko zjawisko jak najbardziej normalne.

Skoro już o górze pasma mowa, to trzeba przyznać, że i ona okazała się miłą niespodzianką. Perkusyjne blachy na płycie «Now This» tria Peacocka wyraźnie różniły się miedzy sobą, miały swobodę i przejrzystość, a ich ustawienie w przestrzeni było czytelne i także wyraźnie zróżnicowane. Otoczone powietrzem, czarowały blaskiem i wybrzmieniami, w ich przekazie nie brakowało metaliczności i ekspresji.

I jeszcze słowo o dynamice. Pod tym względem dźwięk «em-siódemki» jest otwarty i pozbawiony wyraźnych limitów. Dużym skokom dynamiki, potężnym przejściom od fragmentów wykonywanych cicho do tych głośnych czy wręcz wybuchowych, jak np. w «Nocy na Łysej Górze» Musorgskiego (Rene Leibowitz, Royal Philharmonic Orchestra, DSD64), nie towarzyszyły żadne nieprzyjemne efekty. Z kolei nagrania muzyki elektrycznej miały sporo czadu, były motoryczne i wciągające, głównie za sprawą szybkiego, zwartego i dobrze kontrolowanego basu. Niezbędny składnik dynamiki miały także nagrania akustyczne, z pozoru wyciszone, jak np. wybornie nagrany solowy album Marka Hollisa.

Compare with similar items